![DSC_0176[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/145/456_800x600.jpg?r=0)
![DSC_0159[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/145/457_800x600.jpg?r=0)
![DSC_0162[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/145/458_800x600.jpg?r=0)
![DSC_0180[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/145/460_800x600.jpg?r=0)
11, 12, en 13 juli
Door: Jeanette, Lucina en Janet
Blijf op de hoogte en volg Tweerecht
13 Juli 2014 | Canada, Toronto
Vrijdag 11 juli 2014
Vandaag de stad Toronto bekeken, het was 1 uur en 3 kwartier rijden. We reden in een parkeergarage en er reed een man voor Herman die hem plotseling in zijn achteruit zette en tegen Herman aanbotste: een deuk in het spatbord. Na een hoop gedoe heeft Herman een foto gemaakt van het nummerbord van de man en we zijn later nog naar de politie geweest voor informatie en die zeiden dat we maar even af moesten wachten wat het verhuurbedrijf zou zeggen, mocht het nodig zijn konden ze de man dan nog wel opsporen. We hadden een bustour gepland en daarbij zat een boottocht over Lake Ontario in. Het was heerlijk weer een we hadden een prachtig uitzicht over de skyline van Toronto. Na anderhalf uur varen gingen we een de hop on-hop off tour doen met de bus. Wij zaten gelukkig boven op het dak zodat we alles goed konden zien en lekker in het zonnetje. Onze eerste stop was Yonge-Dundas Square, daar hebben we gegeten in het Hardrockcafé. Gelukkig hadden we daar wifi dus terwijl we giga glazen Ginger Ale en Coke hadden zaten we allemaal met onze telefoon berichtjes naar huis te sturen. Na een uur kwamen eindelijk onze hamburgers. Ze waren heerlijk!! De rekening was wat vreemd: we moesten 55 dollar belasting en fooi betalen, over een bedrag van 170 dollar. Niet normaal! We kwamen wat in tijdnood door het lange wachten dus moesten rennen naar de bus en zijn toen doorgereden naar China Town. Onderweg zagen we allerlei gebouwen, niet veel oude gebouwen, en als er al een oud gebouw stond was er weer een nieuw gebouw bovenop gebouwd. Er zijn maar een paar gebouwen ouder dan 110 jaar. China Town viel erg tegen, we verwachtten kleine straatjes met leuke Chinese stalletjes en lampionnen in de lucht, maar het was een brede straat met Chinese eetstalletjes en een paar souvenir winkeltjes. Dit hadden we snel bekeken en zijn toen terug naar de opstapplaats van de bus gegaan en op de naar de CN Tower! Deze is 553 meter. We zijn er met zijn allen op geweest. Lucina en Julia zijn tot level 1 geweest, 355 meter. De rest is tot het hoogste punt geweest, 447 meter. Op 342 is een glazen vloer. Het was kriebelend om daar op te staan maar we hebben het toch gedaan voor de foto’s: het bewijs dat we het gedaan hebben! Op het hoogste gedeelte gingen Alie en Janet eerst met hun rug tegen de muur staan, zover mogelijk van de rand af maar na een poosje waren ze wat gewend en durfden ze ook te kijken door voorzichtig een stapje naar voren te doen. Ook zagen we nog mensen met rode pakken aan die met een touw over de rand gingen bungelen! Crazy! Het viel ons allemaal wel op hoe duur het is om attracties te bekijken (we zijn Hollanders hè?): De CN tower kostte 50 dollar, de bustour 35 dollar. Ondertussen was het alweer avond en hebben we bij Tim Hortons nog wat te drinken en een kleine snack genomen en toen terug naar huis. Rond 23.00 uur waren we thuis, nog even wat drinken en naar bed.
Jeanette B.
Zaterdag 12 juli 2014
Janet had in Nederland contact gezocht met een licht- en geluidsverhuurbedrijf (mooi scrabbelwoord) in Guelph die ons kon voorzien in het materiaal wat we nodig hebben voor ons optreden . De spullen werden gehaald en opgezet in de zaal die we inmiddels voorzien hadden van onze meegebrachte coulissen. Piece of cake dachten we nog, totdat alles aangesloten was en de repetitie kon beginnen…. Kenonnen wat een rotherrie kwam er uit die boxen.. het keyboard leek wel een oude dieselmachine, wat zeg ik? Er kwam nog net geen rook uit…. Het was al een warme dag maar het werd nu nog heter… stekkers werden omgedraaid, er werd op alle knoppen gedrukt en gedraaid maar er kwam geen verbetering in de situatie. Uiteindelijk de verhuurmeneer maar gebeld die meldde dat hij wel even langs kwam (uur rijden)…. Tja en dan is het net als bij de tandarts, op het moment dat je er bent is de kiespijn over. Met andere woorden alles deed het gewoon.
De kleding was kreukvrij uit de koffers gekomen en het feest kon beginnen. De zaal ging open om half 8 en de voorstelling zou om half 9 beginnen. De kaartverkoop was goed op gang gekomen en de boeren, die de hele dag de radio aan hebben op de trekker, meldden dat ze om de klipklap op de radio hoorden dat 2r2a een voorstelling zouden geven.
De oud Nederlanders drupten binnen (veel van hen hadden een autorit van 2 uur achter de rug) en iedereen had zijn eigen verhaal. Allemaal hadden ze natuurlijk nog wel een familie lid in de buurt van ons wonen. Een man van 80 vroeg mij of ik echt uit Nijeveen kwam en vertelde dat hij, toen hij 16 was verkering gehad had in Nijeveen met Bertha Fortuin en of ik haar kende…. Nou ken ik wel wat Bertha’s uit Nijeveen, die niet onfortuinlijk zijn maar deze Bertha? Wie het weet mag het zeggen. We hadden veel Nederlanders in de zaal van onze leeftijd en jonger (gelukkig). Hilarisch was dat er ook nog collega’s van Julia, Janet en mij aanwezig waren. Zij waren op vakantie in de buurt bij familieleden die ze voor het gemak ook maar meegenomen hadden. De voorstelling verliep probleemloos met hier en daar nog wel een s een oh en tsss, hoe durven ze maar we hadden de lachers op de hand. Hier en daar merkten we dat mensen elkaar moesten bij staan in de vertaling van ons dialect maar dat bleek over het algemeen peanuts. Na afloop leuke reacties . Jullie durven het wel te zeggen…. Veel wordt hier onder de pet gehouden en mag niet besproken worden. Een bezoekster vertelde dat wanneer je hier bijvoorbeeld naar de dokter moet voor een uitstrijkje daar niet over praat en dat de dokter een groot laken over je heen gooit en daar dan met zijn hoofd eronder aan het ‘knutselen’ gaat alsof je er zelf niet bij bent…. De truttigheid ten top… tegelijkertijd hebben de jonge meisjes op de highschool weddenschappen wie het eerst zwanger is… treurig….
Uiteindelijk waren we vannacht om 2 uur thuis nadat onze mannen (wat een schatten) alles opgeruimd hadden. Nog even nageborreld samen met Jannie en tot de conclusie gekomen dat we een mooie avond hebben gehad met een goede opkomst, ongeveer 125 mensen. En waarbij we, na afloop, veel enthousiaste emigranten hebben gesproken die allemaal hun eigen verhaal hadden maar gelukkig zijn met hun genomen besluit er hier iets van te maken.
Lucina
Zondag 13 juli
Vandaag hebben we een rustdag, wel nodig na zo’n drukke en spannende dag. We hebben allemaal langer uitgeslapen dan normaal. Straks een eindje wandelen, even naar Jannie om dit verslag naar jullie te sturen, melk halen (lekker verse koeienmelk), en natuurlijk weer naar de supermarkt want met 8 man zijn de boodschappen zo weer op! Gerard roept net naar Herman: ‘Kom op, we gaan horse werpen!’ Hij bedoelt natuurlijk horseshoe (hoefijzer) werpen . En dat terwijl arme Herman net zo’n last heeft van zijn benen…………
Janet v.V.
Vandaag de stad Toronto bekeken, het was 1 uur en 3 kwartier rijden. We reden in een parkeergarage en er reed een man voor Herman die hem plotseling in zijn achteruit zette en tegen Herman aanbotste: een deuk in het spatbord. Na een hoop gedoe heeft Herman een foto gemaakt van het nummerbord van de man en we zijn later nog naar de politie geweest voor informatie en die zeiden dat we maar even af moesten wachten wat het verhuurbedrijf zou zeggen, mocht het nodig zijn konden ze de man dan nog wel opsporen. We hadden een bustour gepland en daarbij zat een boottocht over Lake Ontario in. Het was heerlijk weer een we hadden een prachtig uitzicht over de skyline van Toronto. Na anderhalf uur varen gingen we een de hop on-hop off tour doen met de bus. Wij zaten gelukkig boven op het dak zodat we alles goed konden zien en lekker in het zonnetje. Onze eerste stop was Yonge-Dundas Square, daar hebben we gegeten in het Hardrockcafé. Gelukkig hadden we daar wifi dus terwijl we giga glazen Ginger Ale en Coke hadden zaten we allemaal met onze telefoon berichtjes naar huis te sturen. Na een uur kwamen eindelijk onze hamburgers. Ze waren heerlijk!! De rekening was wat vreemd: we moesten 55 dollar belasting en fooi betalen, over een bedrag van 170 dollar. Niet normaal! We kwamen wat in tijdnood door het lange wachten dus moesten rennen naar de bus en zijn toen doorgereden naar China Town. Onderweg zagen we allerlei gebouwen, niet veel oude gebouwen, en als er al een oud gebouw stond was er weer een nieuw gebouw bovenop gebouwd. Er zijn maar een paar gebouwen ouder dan 110 jaar. China Town viel erg tegen, we verwachtten kleine straatjes met leuke Chinese stalletjes en lampionnen in de lucht, maar het was een brede straat met Chinese eetstalletjes en een paar souvenir winkeltjes. Dit hadden we snel bekeken en zijn toen terug naar de opstapplaats van de bus gegaan en op de naar de CN Tower! Deze is 553 meter. We zijn er met zijn allen op geweest. Lucina en Julia zijn tot level 1 geweest, 355 meter. De rest is tot het hoogste punt geweest, 447 meter. Op 342 is een glazen vloer. Het was kriebelend om daar op te staan maar we hebben het toch gedaan voor de foto’s: het bewijs dat we het gedaan hebben! Op het hoogste gedeelte gingen Alie en Janet eerst met hun rug tegen de muur staan, zover mogelijk van de rand af maar na een poosje waren ze wat gewend en durfden ze ook te kijken door voorzichtig een stapje naar voren te doen. Ook zagen we nog mensen met rode pakken aan die met een touw over de rand gingen bungelen! Crazy! Het viel ons allemaal wel op hoe duur het is om attracties te bekijken (we zijn Hollanders hè?): De CN tower kostte 50 dollar, de bustour 35 dollar. Ondertussen was het alweer avond en hebben we bij Tim Hortons nog wat te drinken en een kleine snack genomen en toen terug naar huis. Rond 23.00 uur waren we thuis, nog even wat drinken en naar bed.
Jeanette B.
Zaterdag 12 juli 2014
Janet had in Nederland contact gezocht met een licht- en geluidsverhuurbedrijf (mooi scrabbelwoord) in Guelph die ons kon voorzien in het materiaal wat we nodig hebben voor ons optreden . De spullen werden gehaald en opgezet in de zaal die we inmiddels voorzien hadden van onze meegebrachte coulissen. Piece of cake dachten we nog, totdat alles aangesloten was en de repetitie kon beginnen…. Kenonnen wat een rotherrie kwam er uit die boxen.. het keyboard leek wel een oude dieselmachine, wat zeg ik? Er kwam nog net geen rook uit…. Het was al een warme dag maar het werd nu nog heter… stekkers werden omgedraaid, er werd op alle knoppen gedrukt en gedraaid maar er kwam geen verbetering in de situatie. Uiteindelijk de verhuurmeneer maar gebeld die meldde dat hij wel even langs kwam (uur rijden)…. Tja en dan is het net als bij de tandarts, op het moment dat je er bent is de kiespijn over. Met andere woorden alles deed het gewoon.
De kleding was kreukvrij uit de koffers gekomen en het feest kon beginnen. De zaal ging open om half 8 en de voorstelling zou om half 9 beginnen. De kaartverkoop was goed op gang gekomen en de boeren, die de hele dag de radio aan hebben op de trekker, meldden dat ze om de klipklap op de radio hoorden dat 2r2a een voorstelling zouden geven.
De oud Nederlanders drupten binnen (veel van hen hadden een autorit van 2 uur achter de rug) en iedereen had zijn eigen verhaal. Allemaal hadden ze natuurlijk nog wel een familie lid in de buurt van ons wonen. Een man van 80 vroeg mij of ik echt uit Nijeveen kwam en vertelde dat hij, toen hij 16 was verkering gehad had in Nijeveen met Bertha Fortuin en of ik haar kende…. Nou ken ik wel wat Bertha’s uit Nijeveen, die niet onfortuinlijk zijn maar deze Bertha? Wie het weet mag het zeggen. We hadden veel Nederlanders in de zaal van onze leeftijd en jonger (gelukkig). Hilarisch was dat er ook nog collega’s van Julia, Janet en mij aanwezig waren. Zij waren op vakantie in de buurt bij familieleden die ze voor het gemak ook maar meegenomen hadden. De voorstelling verliep probleemloos met hier en daar nog wel een s een oh en tsss, hoe durven ze maar we hadden de lachers op de hand. Hier en daar merkten we dat mensen elkaar moesten bij staan in de vertaling van ons dialect maar dat bleek over het algemeen peanuts. Na afloop leuke reacties . Jullie durven het wel te zeggen…. Veel wordt hier onder de pet gehouden en mag niet besproken worden. Een bezoekster vertelde dat wanneer je hier bijvoorbeeld naar de dokter moet voor een uitstrijkje daar niet over praat en dat de dokter een groot laken over je heen gooit en daar dan met zijn hoofd eronder aan het ‘knutselen’ gaat alsof je er zelf niet bij bent…. De truttigheid ten top… tegelijkertijd hebben de jonge meisjes op de highschool weddenschappen wie het eerst zwanger is… treurig….
Uiteindelijk waren we vannacht om 2 uur thuis nadat onze mannen (wat een schatten) alles opgeruimd hadden. Nog even nageborreld samen met Jannie en tot de conclusie gekomen dat we een mooie avond hebben gehad met een goede opkomst, ongeveer 125 mensen. En waarbij we, na afloop, veel enthousiaste emigranten hebben gesproken die allemaal hun eigen verhaal hadden maar gelukkig zijn met hun genomen besluit er hier iets van te maken.
Lucina
Zondag 13 juli
Vandaag hebben we een rustdag, wel nodig na zo’n drukke en spannende dag. We hebben allemaal langer uitgeslapen dan normaal. Straks een eindje wandelen, even naar Jannie om dit verslag naar jullie te sturen, melk halen (lekker verse koeienmelk), en natuurlijk weer naar de supermarkt want met 8 man zijn de boodschappen zo weer op! Gerard roept net naar Herman: ‘Kom op, we gaan horse werpen!’ Hij bedoelt natuurlijk horseshoe (hoefijzer) werpen . En dat terwijl arme Herman net zo’n last heeft van zijn benen…………
Janet v.V.
-
13 Juli 2014 - 23:28
Rika:
wat mooi allemaal he he de foto s zijn er ook nog veel lol maken ps hoor henk te keer gaan duitsland voor. tot horen groet ons -
14 Juli 2014 - 01:30
D.bottinga:
erg leuk om jullie belevenissen zo te lezen. Wij zelf hebben dit verslag gelezen nadat duitsland de finale
heeft gewonnen. Dus dan is het hier al half een tot een uur. Marit blijft rustig op tot na het voetballen
maar slaapt maandagmorgen wel weer uit.Agaath en ik wensen jullie nog veel plezier met mooi weer
en tot hetvolgende verslag dan maar weer.
Agaath , Marit en Dick. -
14 Juli 2014 - 08:04
Marja:
Mooi dat jullie eerste optreden goed is verlopen. En ik kan me voorstellen dat het voor die mensen best weer omschakelen is wat de taal betreft. Het schijnt hier ook echt mooi weer te worden deze week. Ik ben net terug uit Istanbul en daar was het natuurlijk heerlijk warm. Janet, we hebben daar weer heerlijk gezwommen in het lekkere zwembad, net als jij vorig jaar! Nog heel veel plezier en groeten van ons uit Blesdijke! -
14 Juli 2014 - 09:57
Jannie Voerman:
Hallo Twee recht Twee averecht,
Nou dat is genieten om jullie verhaal te lezen,
Vooral het verhaal van de memonieten in het vorige verslag,
Wat fijn dat de voorstelling goed geslaagd is,
Geniet er van! -
14 Juli 2014 - 11:42
Trijntje En Gert:
Leuk, dat de eerste avond is geslaagd. Een leuk verslag van de memonieten. Lekker genieten en succes met de tweede avond. Groetje Gert en Trijntje
-
14 Juli 2014 - 22:23
Hilly Knol:
ik ken Berta Fortuin wel, ze woont in de Schoutstraat, is nooit getrouwd en werkte op het gemeentehuis in Nijeveen, ze was een nicht van mijn vader en is een tante van Jan Timmerman -
14 Juli 2014 - 22:48
Silvia:
Hallo..
hier Steenwijkerwold
alles prima, en lekker weer weer.
leuke verslagen en fotoos
we blijven jullie volgen
groeten -
14 Juli 2014 - 22:53
Silvia:
oooww ja..
als je nog een leuk theepotje ziet....;p -
19 Juli 2014 - 13:38
Jan En Siska Dijkstra:
Hallo allemaal,
erg leuk om zo jullie reis te volgen.
Succes nog met het optreden.
En verder heel veel plezier in Canada met z'n allen.
(heren het zijn toch maar de dames die het werk doen he).
groeten Jan en Siska -
19 Juli 2014 - 13:38
Jan En Siska Dijkstra:
Hallo allemaal,
erg leuk om zo jullie reis te volgen.
Succes nog met het optreden.
En verder heel veel plezier in Canada met z'n allen.
(heren het zijn toch maar de dames die het werk doen he).
groeten Jan en Siska -
23 Juli 2014 - 21:24
Nico Buiten:
Hee Lucina,
Ik weet wel wie Bertha Fortuin is. Ze heeft altijd op het gemeentehuis gewerkt. Zeg maar tegen die 80-jarige dat ze nog steeds vrij is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
